Kreş için en uygun döneminin belirlenmesinde fiziksel gelişim ile kişilik özellikleri önemlidir. Çocukların normal koşullarda 3-3.5 yaşında kreşe başlaması uygun olabilir.
Çocuk ilk üç yaşta kendine birinci derecede bakım veren kişiye alışır. Bu dönemden önce kreş uygun olmayabilir.
Çocukların hissettikleri ayrılma endişesi zaman içinde güçlenir, 1.5-2 yaşlarında en üst seviyeye çıkar, daha sonra ise yavaş yavaş becerilerin gelişimi ile birlikte azalır.
Çocukları ilk kez kreşe başlayan annelerin, bu süreçte mutlaka çocuklarının yanında bulunmaları ve kesinlikle çocuktan gizlice gitmemeleri gerekiyor.
Çocuğun annesinden ayrılabilmesi için, kreşte bağlanabileceği birisini bulması gerekebilir. Bu kişi de tercihen öğretmen olabilir. Çocuk kreşte öğretmenine bağlanabildiği anda annesinden kısa süreli ayrılmaya dayanabilir.
Çocuğun, kreşte öğretmenine bağlanması için de mutlaka zaman gerekir. Kreşe başlatırken ayrılık süreleri kademeli olarak artırılmalıdır. Çocuk, her gün kreşe gitmeli ancak annesi de kreşte beklemelidir. Çocuk, annesinin onu beklediğini mutlaka bilmeli. Çünkü, ilk günlerde annenin yanından ayrılmayabilir, etrafı keşfetmeye çalışır ve dönüp dönüp annesine bakar ya da oynarken annenin yanına gelir ve tekrar oyuna döner. Yavaş yavaş kreş ortamına alışmaya başlayacaktır.
Çocuk, ilk günler bir saat olacak şekilde anne ile birlikte oyun saatlerinde kreşe gitmelidir. Çünkü kreşe devam edebilmesi için kreşten zevk alması gerekir. Kreş çıkışında çocuğa, beraber oynanacak bir oyun, birlikte parka gitme gibi ödüller verilmelidir.
Ayrılma endişesi devam ediyorsa kademeli alıştırma sürdürülerek etkinlik saatlerini de kapsamalı, üçüncü aşamada öğle yemeğine kadar kalınmalı, son aşamada ise uyku saati ve istenirse tam gün kreşte vakit geçirilmeli. O süreçler içerisinde de anne, ilk günler orada otururken, daha sonraki günlerde çocuğuna 'Şimdi gidiyorum, 2 saat sonra gelip seni alacağım' diye bilgi vermeli ve mutlaka söz verilen saatte orada olmalıdır. Kesinlikle, çocuktan gizlice gidilmemeli, ancak çocuğu bırakırken mutlaka kararlı davranılmalı. En önemlisi de anne, ayrılıkla ilgili kendi kaygısını çocuğa yansıtmamalıdır.
Çocuklarda zaman kavramı daha olmadığı için dönüş saati ile bilgilendirmenin de "uyandıktan sonra", ''oyun saatinden sonra'' gibi ifadelerle anlatılması gerekmektedir.
Ağlayan Çocuğa Nasıl Yaklaşılmalı?
Sakın endişeli ve üzgün gözlerle bakmayın. Eğlenceli ve güvenli bir yer olduğunu, öğretmenin çok sevecen biri olduğunu ifade edin. İsterse onu bekleyeceğinizi, o istediği zaman gidebileceğinizi söyleyin. Bazı öğretmenler size “Siz gidin, çocuğunuz susar” diyebilirler. Sakın bırakmayın. Asla gizlice gitmeye çalışmayın. Çocuk izin verdiğinde gidebilirsiniz. “Tekrar gelecek misin?” diye sorarsa ona, size ait bir eşyayı bırakın. Bu yöntem işe yarayabilir.
Çocukların alışma süreleri belirsizdir. Bazıları hemen alışır, bazıları ise haftalar aylar alabilir. Sizin onu bırakmayacağınızı anladığında kreşten gitmenizi kolaylıkla isteyecektir. Güvenlerini kıracak bir şey yapmazsanız süreci kolayca atlatabilirsiniz.
Okul Hayatına Yeni Başlayan Tüm Öğrencilerimize Başarılar..