GÜLHAN ÇİÇEK


VUSLAT


VUSLAT

Kim demiş ki gözden ırak olan gönülden de uzak olur,

Bence gözden ırak olana gönül kendiliğinden tutsak olur.

Kim demiş ki gün, ay, yıl geçerse insan unutur

Bence insan zaman geçtikçe kendine de esir olur.

Zamanın yalnızlığı dem vurursa gönlüne,

Gönül ahlar bağlayıp, diline mahkum olur.

Bakma fani dünyanın seni benden aldığına,

Gün gelir de mahşerde kavuşursak bunun adı “vuslat” olur.