Eserine sığındım, geceler sen kokarken
Bilmesen de aklımın yarısı sende hâlâ
Hayalinle yoğundum, heceler sen kokarken
Gönül denen peteğin, arısı sende hâlâ.
Yüreğinin sesine, irade buyurmadın
Çakallar sürüsünü, gölgenden ayırmadın
Karşılıksız sevmeye, doymadım, doyurmadın
Kandığım mutluluğun, gerisi sende hâlâ.
Hiçbir kula vermemiş, Yaradan hoşluğunu
Senden başka hiç kimse, doldurmaz boşluğunu
Başka şey unutturmaz, aşkın sarhoşluğunu
Yaşanacak düşlerin serisi sende hâlâ.
Sensizken cemalime, gülüşü yasaklarım
Aklımdaki yerini, her nefeste yoklarım
Geriye dönüşünü, ömür boyu beklerim
Cana can katan şeyin, birisi sende hâlâ.
Yalan dünyanın sonu, kapımı çaldığında
Şaşıracak belki de, hanemi bulduğunda
Eli bomboş dönecek, Azrail geldiğinde
Nurseli’nin ölüsü, dirisi sende hâlâ.
