Elleri yanağında, donduran çıkar seni
Her sözü gerçek sanma, kandıran çıkar seni
Yalanlara aldanma, yandıran çıkar seni
Ara yerde dolaşan, bir koğ var sanıyorum.
Pir elinden badeli, aşıklar halkasında
Yolu Mevla’ya çıkan, sevdanın arkasında
Gerçek aşka can veren, kalplerin arasında
Çelikten daha sağlam, bir bağ var sanıyorum.
Günden güne artıyor sürgünün derecesi
Fırsatını bulunca, yüklenir delicesi
Çözemedim, çözülmez kaderin bilmecesi
Beni köle eyleyen bir çığ var sanıyorum.
Nurseli’nin düşünce, sevmeye kanan benim
Narı nur zannederek, yanmaya dönen benim
Dakikanın içinde, senelik yanan benim
Vuslata giden yolda, bir çağ var sanıyorum.
