En hakiki mürşit ilim der Ata
Onunla kavgaya dalmayacağım
Aklımdan geçenler geçilir zapta
Muhtaç kapısını çalmayacağım.
Olsa da gam yükü gücümden büyük
Aşkı tadacağım şanıma layık
İmtihan dünyası bilmezler yazık
Dünyaya bir daha gelmeyeceğim.
Yaptığımız her amele makbuz var
Olan bitenleri gören bir göz var
Ervahı âlemde verdiğim söz var
İçim kan ağlarken gülmeyeceğim.
Benden öte olan her şey hikâye
İsyan kaynağını ettim terbiye
Belki Mevla ondan razıdır diye
Kimseyi defterden silmeyeceğim.
Han yerinde kalır varlığın erki
Can dostu sayarım gariban halkı
Irgalamaz beni dünyanın mülkü
Külfetin hamalı olamayacağım.
Kılavuzum haktır yolumda benim
Delillere uymak elimde benim
Keşke olmayacak dilimde benim
Baldıranı baldan bilmeyeceğim.
Öznesiyim hiç sönmeyen volkanın
Gereği ne ise olacak canın
Nurseli hakkını verecek anın
Yaşamamış gibi ölmeyeceğim.
