NURSEL


DERDİMİN EFENDİSİ


Zamanın adı sensin olmadığın an kesin

Her mevsim hazandayım derdimin efendisi

Her gece ne hâldeyim, ay ve yıldızlar desin

Hayalinle tandayım derdimin efendisi.

 

Hak vermemen imkânsız düşünsen derin derin

İnsafa geliver de, son bulsun gam seferin

Suçu ne, günahı ne, sensiz sızlayan yerin

Gözleri al kandayım derdimin efendisi.

 

Gezdirirsin cüsseni, neyinim anlamadan

Geçirdiğim günüm yok, hüznünle inlemeden

Ömrümün her anında, dur durak dinlemeden

Sen yokken figandayım derdimin efendisi.

 

Yastığa baş koymadım, karşılarken seheri

Andırır kirpiklerim sayende nilüferi

Ben bende değilim hiç, gittiğin günden beri

Eşsiz imtihandayım derdimin efendisi.

 

Tutarsan ellerimden, bahara döner kışın

Nurseli’ni üzersen, sarpa saracak işin

Kararım kesin artık, sonrasını sen düşün

Çok yakında sendeyim derdimin efendisi.