NURSEL


DAKİKANIN İÇİNDE, YILIM YANMIŞ KİME NE


Gurbet elin kahrını yüklerken gözlerime

Dakikanın içinde, yılım yanmış kime ne

Yüreğimin ahını, yüklerim sözlerime

İsyan ettiğim zaman, dilim yanmış kime ne.

 

Yerini korudukça, umutla beklenenler

Sarsamaz benliğimi, sabrıma yüklenenler

Umurumda değil hiç, karşımda diklenenler

Attığım her adımda, yolum yanmış kime ne.

 

Demir atmışken an’a, can diye kıvranışım

Düşleri düşündürür, dertleri kuşanışım

Irgalamaz kimseyi, derbeder davranışım

Aldığım her nefeste, solum yanmış kime ne.

 

Yitirmeden bir ömür, can evim işlevini

Söndürmeden sam yeli, ruhumun alevini

Yerine getirmeli, beklenen görevini

Ellere el olmayan elim yanmış kime ne.

 

Aklıma posta koyup, kıralı aşka dümen

Gücüm aciz kalınca, mağlubum hüzne hükmen

Alışkınım vurguna, Nurseli olalı ben

Gönül denen ocakta, külüm yanmış kime ne.