NURSEL


ÇOK ÜZÜLDÜM ÇOK (!)


Gönlümün tabibi sandığım kişi

Duydum hastalanmış, çok üzüldüm çok (!)

Yaşayamaz olmuş, hayali, düşü

Bahta hayıflanmış, çok üzüldüm çok (!)

 

Sarpa sarmış hesap kitap işleri

Dur durak bilmezmiş devrilişleri

Aklını yorarmış iç çekişleri

Dertler sıralanmış, çok üzüldüm çok (!)

 

Kırka katlanınca, düşü çalanlar

Sırtını dönünce, yüze gülenler

Çare olmayınca, elden gelenler 

Ruhu tasalanmış, çok üzüldüm çok (!)

 

Aşkı bilenlerin dallarındanım

Anka’nın hünerli küllerindenim

Allah’ın en şanslı kullarındanım

Hüzne nikâhlanmış, çok üzüldüm çok (!)

 

Sürecekti oysa mezara kadar

Rafa kaldırılmış verilen ikrar

Bir anda yıkıldı koskoca hisar

Sevda noktalanmış, çok üzüldüm çok (!)

 

Varlığı doymasın gam, kederlere

Canı mazhar olsun bin beterlere

Tez günde konulsun yüksek yerlere 

Hak’tan cezalanmış, çok üzüldüm çok (!)

 

Sonunu getirdi, ben’den kaçışı

Yüzümü güldürdü s/üzgün bakışı

İflah etmez Nurseli’nin kargışı

Yatağa bağlanmış, çok üzüldüm çok (!)