Ne varsa hayatta canımı sıkan
Kurtuluş yolunu buldum bıraktım
Ne varsa her akşam boynumu büken
Aklımı emrime aldım bıraktım.
Gözlerim yollarda kalıp donunca
Beşeri olanda canım yanınca
Her gün ara yerde ben harcanınca
Aşkın deryasına daldım bıraktım.
Kölesi olamam hanedan kulun
Hesabını görür Yaradan kulun
Gününü gün eden sıradan kulun
İçine ateşler saldım bıraktım.
Nurseli muhtacı açık sözlünün
Usandım rolünden ikiyüzlünün
Ömrüme mal olan çipil gözlünün
Aşkını başına çaldım bıraktım.
