NURSEL


AŞK KAZANDI


Yerine yemin olan, yıldızları tanık tut

Uğruma limanları, yakmana değeceğim

Sabrını zorlasam da, diri kalsın hep umut

Gözden öze yol bulup, akmana değeceğim

 

Enkazın gölgesinde, düşündürüp dursam da

Semayı baştan sona, hüznümle doldursam da

Kaderimin cilvesi, çileye doyursam da

Hayallerime selam çakmana değeceğim

 

Bakma sessiz sedasız, kayıtsız kaldığıma

Hâlime şükrederim, bugüne geldiğime

Başka mana yükleme, kapını çaldığıma

Gözlerimin içine, bakmana değeceğim

 

Zehire çevirsem de yaşanacak anları

Benden olsun diyerek, kısa hayatın kârı

Sevinç gözyaşlarına döndürerek onları

Kirpiklerin bendini yıkmana değeceğim

 

Yüreğimin sesine etmelisin itibar

Affını diliyorum, dilin döndüğü kadar

Ellerini şakakta, dondurarak çarnaçar

Gölgenin üzerine, çökmene değeceğim

 

Düşününce hak verdim enine ve boyuna

Yaşamaya alıştım, koparmadan fırtına

Destursuz değer verip, Nurseli’nin yoluna

Dişini tırnağına, takmana değeceğim.